Ujawnienia informacji związanych ze zrównoważonym rozwojem i unijna taksonomia
Pod koniec XX w. zaczęto dostrzegać rosnące zanieczyszczenie środowiska, zmniejszanie się zasobów surowców naturalnych, a przede wszystkim niekorzystne zmiany klimatu. Pierwszym znaczącym krokiem w walce z globalnym ociepleniem klimatu była Ramowa konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (United Nations Framework Convention on Climate Change), podpisana w 1992 r. w Rio de Janeiro w czasie Szczytu Ziemi. Jej celem było ustanowienie założeń międzynarodowej współpracy w ustabilizowaniu koncentracji gazów cieplarnianych w atmosferze na poziomie, który zapobiegałby niebezpiecznej antropogenicznej ingerencji w system klimatyczny (art. 2 Konwencji). Jednak dopiero Porozumienie paryskie (Paris Agreement), przyjęte na 21 Konferencji Stron (COP21) w 2015 r., postawiło sobie za cel ograniczenie globalnego ocieplenia znacznie poniżej 2oC, a docelowo 1,5oC względem epoki przedprzemysłowej. Zobowiązało ono wszystkie kraje do przedstawienia do 2020 r. długoterminowych planów ograniczenia emisji gazów cieplarnianych (Nationally Determined Contributions (NDC)), a następnie ich aktualizacji.
Wiadomo już jednak, że sama redukcja emisji gazów cieplarnianych nie wystarczy, aby osiągnąć cele wyznaczone w Porozumieniu paryskim. Konieczna jest przebudowa światowej gospodarki w kierunku gospodarki zielonej i opartej na zasadach zrównoważonego rozwoju. To zaś wymaga znacznych nakładów finansowych, zdecydowanie przekraczających możliwości budżetów poszczególnych państw, nawet tych najbogatszych.
Unia Europejska przyjęła na siebie rolę światowego lidera w walce z kryzysem klimatycznym. W marcu 2018 r. KE przyjęła plan działania w sprawie finansowania zrównoważonego wzrostu gospodarczego. Wskazywał on dwa podstawowe cele: 1) ukierunkowanie przepływów kapitału na zrównoważone inwestycje w celu osiągnięcia zrównoważonego wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu oraz 2) zarządzanie ryzykiem finansowym wynikającym ze zmiany klimatu, wyczerpywania się zasobów, degradacji środowiska oraz kwestii społecznych. W grudniu 2019 r. przedstawiła Europejski Zielony Ład (European Green Deal) będący mapą drogową do zbudowania zrównoważonej gospodarki o obiegu zamkniętym, która ma spowodować, aby cele zrównoważonego rozwoju znalazły się w centrum polityki i działań UE.
Przedstawiony w styczniu 2020 r. przez KE plan inwestycyjny na rzecz Europejskiego Zielonego Ładu (The European Green Deal Investment Plan) ma do 2030 r. uruchomić zrównoważone inwestycje o wartości co najmniej 1 bln euro oraz stworzyć ramy ułatwiające i pobudzające inwestycje publiczne i prywatne niezbędne do przejścia na gospodarkę neutralną dla klimatu, zieloną, konkurencyjną i sprzyjającą włączeniu społecznemu. 6 lipca 2021 r. KE zaprezentowała strategię dotyczącą finansowania transformacji w stronę gospodarki zrównoważonej (Strategy for Financing the Transition to a Sustainable Economy). Odwołuje się ona do celów wyznaczonych w ramach Europejskiego Zielonego Ładu i wskazuje, że ich osiągnięcie wymaga stworzenia ram zrównoważonego finansowania, w których ukierunkuje się finansowanie na inwestycje zmniejszające narażenie na ryzyko dalszych zmian klimatu i ryzyko środowiskowe.
Bezprecedensowa skala inwestycji wymaga stworzenia systemu regulacji prawnych, który zapewni, że te ogromne środki finansowe zostaną rzeczywiście przeznaczone na realizację właściwych – tj. zgodnych z celami wyznaczonymi w Porozumieniu paryskim i Europejskim Zielonym Ładzie – projektów i inwestycji. Strategia dotycząca finansowania transformacji w stronę gospodarki zrównoważonej zakłada zatem dalszy rozwój podstawowych elementów ram zrównoważonego finansowania, wprowadzonych na podstawie planu działania w sprawie finansowania zrównoważonego wzrostu gospodarczego z 2018 r., czyli taksonomii UE oraz ram ujawniania informacji dla przedsiębiorstw niefinansowych i finansowych. Regulacje te tworzą bowiem wzajemnie powiązany system ujawnień informacji porównywalnych, powszechnie dostępnych, wiarygodnych (jakościowych) oraz odpowiednio szczegółowych; taksonomia dodatkowo zapewnia spójność ujawnianych danych.
Pełny artykuł dostępny TUTAJ
Źródło: Miesięcznik Finansowy BANK; Autor: Borys Sawicki
