Większość moich pracowników jest zatrudniona na podstawie wieloletnich umów o pracę na czas określony. Wiem, że zgodnie ze zmienionymi przepisami kodeksu pracy okresy wypowiedzenia takich umów oraz tych na czas nieokreślony będą tożsame. Czy wydłużony okres wypowiedzenia będzie miał zastosowanie do kontraktów terminowych zawieranych dopiero po wejściu w życie nowelizacji kodeksu pracy, czy też do tych obowiązujących?
Nowelizacja kodeksu pracy zmieniająca w szczególności okresy wypowiedzenia umów o pracę na czas określony wchodzi w życie 22 lutego 2016 r. Kwestie stosowania nowych zasad do umów trwających w dniu ich wejścia w życie regulują jej przepisy przejściowe. Wyróżnione zostały przy tym trzy sytuacje. Jeżeli umowa o pracę na czas określony została wypowiedziana przed 22 lutego 2016 r., rozwiązuje się ją na zasadach obowiązujących dotychczas. Z kolei do trwającej umowy zawartej na okres do 6 miesięcy albo powyżej, lecz bez klauzuli o możliwości wcześniejszego rozwiązania za wypowiedzeniem, również stosuje się obecne przepisy – co oznacza, że nie będzie można jej rozwiązać za wypowiedzeniem. Natomiast w przypadku trwających umów o pracę na czas określony dłuższych niż 6 miesięcy i przewidujących możliwość wcześniejszego rozwiązania za 2-tygodniowym wypowiedzeniem przez każdą ze stron stosować się będą nowe przepisy, tj. wydłużone okresy wypowiedzenia wynikające z art. 36 par. 1 k.p. tożsame z tymi mającymi zastosowanie do umów na czas nieokreślony – jednak przy ustalaniu długości ich okresu wypowiedzenia nie będą uwzględniane okresy zatrudnienia u pracodawcy sprzed dnia wejścia w życie nowelizacji. Oznacza to, że dla ustalania okresu wypowiedzenia mającego zastosowanie do umów o pracę na czas określony zawartych już po wejściu w życie nowych przepisów będą brane pod uwagę wszystkie okresy zatrudnienia u danego pracodawcy.
Warto zauważyć, że na podstawie art. 29 par. 32 k.p. pracodawca będzie miał obowiązek poinformować pracownika o zmianach w zakresie długości okresu wypowiedzenia.