Prawnicy zespołu podatkowego SK&S, Stanisław Gordziałkowski oraz Sławomir Łuczak, zastępujący Klienta w postępowaniach przed sądami administracyjnymi uzyskali korzystny wyrok przed NSA, dotyczący opodatkowania transakcji spłaty zobowiązania pożyczkowego poprzez wykonanie świadczenia rzeczowego w postaci przeniesienia praw do znaków towarowych (datio in solutum).
W stanie faktycznym sprawy polska spółka z o.o. posiadała wysokie zobowiązania pieniężne wobec jej zagranicznego udziałowca wynikające z udzielonych pożyczek. Postanowiła zatem w 2014 r. spłacić swoje zobowiązania pożyczkowe poprzez przeniesienie praw do znaków towarowych na zagranicznego udziałowca w ramach tzw. transakcji datio in solutum. W ocenie spółki taka transakcja nie powinna skutkować powstaniem dla niej przychodu podatkowego, gdyż nie skutkowała powstaniem przysporzenia po stronie spółki (zmniejszenie pasywów skutkowało również zmniejszeniem aktywów spółki), a ponadto w stanie prawnym w 2013 r. brak było przepisów szczególnych określających taki przychód.
Organy podatkowe uznały jednak, że ekonomicznie transakcja rozważana przez spółkę skutkuje odpłatnym zbyciem znaków towarowych, a zatem powstaniem przychodu podatkowego w wysokości spłacanych w zamian zobowiązań pożyczkowych. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie („WSA”) oddalił skargę spółki i zgodził się ze stanowiskiem organów podatkowych.
Jednak wyrokiem z 3 lutego 2017 r. (sygn. II FSK 4020/14) Naczelny Sąd Administracyjny („NSA”) uchylił negatywne orzeczenie WSA i w trybie art. 188 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł, co do istoty sprawy potwierdzając prawidłowość stanowiska spółki. NSA w szczególności stwierdził, że transakcji wykonania zastępczego (datio in solutum) nie można dzielić na dwie odrębne transakcje, tj. transakcji odpłatnego zbycia znaków towarowych oraz potrącenia ceny sprzedaży z zobowiązaniem pożyczkowym sprzedawcy (spółki). Jednocześnie, NSA podkreślił, że w stanie prawnym, którego dotyczyła sprawa (tj. w stanie prawnym przed 2015 r.) brak było przepisów szczególnych przewidujących powstanie przychodu podatkowego po stronie dłużnika spłacającego zobowiązanie pieniężne poprzez wykonanie zastępcze świadczenia rzeczowego.
Wyrok NSA jest prawomocny.