Polsko – Niemiecka Izba Przemysłowo Handlowa, mec. Robert Gawałkiewicz
Kodeks spółek handlowych („KSH”) został poddany w tym roku już dwóm nowelizacjom. Pierwsza z nich, dokonana na mocy ustawy z 25 kwietnia 2008 r. (Dz.U. 08.86.524), weszła w życie 20 czerwca 2008 r. („Pierwsza Nowelizacja”). Druga nowelizacja została uchwalona 13 czerwca 2008 r. (Dz.U. 08.118.747) i zacznie obowiązywać od 4 października 2008 r. („Druga Nowelizacja”).
Pierwsza Nowelizacja wprowadziła do KSH możliwość transgranicznego połączenia spółek kapitałowych (a także spółki komandytowo-akcyjnej) – w ramach UE.
Druga Nowelizacja stanowi implementację zmienionej w 2006 r. II Dyrektywy UE dotyczącej tworzenia spółki akcyjnej, jak i utrzymania i zmian jej kapitału zakładowego. Poniżej przedstawiam najistotniejsze modyfikacje. Druga Nowelizacja wyłącza konieczność badania przez biegłych rewidentów prawidłowości wyceny aportów, jeśli aportami tymi są: (i) aktywa w postaci papierów wartościowych, notowanych na rynku regulowanym (pod uwagę brana jest wówczas ich średnia cena z ostatnich sześciu miesięcy przed wniesieniem do spółki) lub też (ii) aktywa te podlegały już wycenie biegłych rewidentów (w powyższym sześciomiesięcznym okresie) bądź wreszcie (iii) ich wycena wynika ze sprawozdania finansowego za poprzedni rok obrotowy, zbadanego przez biegłych rewidentów zgodnie z wymogami ustawy rachunkowości.
Jeśli jednak wystąpiły nadzwyczajne bądź nowe okoliczności, które mogłyby wpłynąć na wartość aportów, Zarząd winien poddać je wycenie przez biegłych rewidentów. Także akcjonariusze, reprezentujący łącznie co najmniej 20% kapitału spółki mogą się tego wówczas domagać. Powyższa regulacja zawarta jest w art. 3121 KSH. Znajduje ona odpowiednie zastosowanie także w przypadku podwyższenia kapitału zakładowego (art. 431 §7).
Warto zwrócić uwagę, że w ramach Drugiej Nowelizacji uchylony zostaje również dotychczas obowiązujący zakaz finansowania nabycia akcji przez spółkę, która je emituje (art. 345 KSH). Finansowanie takie (w tym zabezpieczenie) winno następować jednak zasadniczo na warunkach rynkowych, jak i wymaga ono stosownego pokrycia w czystym zysku spółki (zakumulowanym w odpowiednim funduszu rezerwowym). Konieczna jest w tym celu uchwała walnego zgromadzenia, podjęta kwalifikowaną większością (art. 415 §11).
Ponadto w kilku przypadkach zostały nieco złagodzone wymogi co do nabywania własnych akcji. Także w procedurze obniżenia kapitału zakładowego wprowadzono istotną zmianę, polegającą na tym, że zaspokojeniu podlegają tylko ci wierzyciele, którzy w przepisanym terminie zgłosili sprzeciw przeciwko obniżeniu kapitału, o ile ich należności były wymagalne. Należności niewymagalne mogą natomiast podlegać tylko zabezpieczeniu (w drodze złożenia ich kwoty do depozytu sądowego, a z ważnego powodu także w inny sposób), o ile wierzyciele uprawdopodobnią, że obniżenie kapitału zagraża ich zaspokojeniu.